Muz çiğ veya pişmiş olarak yenebilir. Muz, potasyum ve lif bakımından zengindir ve eser miktarda kalsiyum, demir, magnezyum, folik asit (B9), kalp için sağlıklı tekli doymamış yağ (MUFA) ve beta-karoten (muza sarı rengini verir) içerir.
Mükemmel bir B6 vitamini, tiamin, niasin, pantotenik asit (B5) ve C vitamini kaynağıdır; ve iyi bir riboflavin (B2) ve fosfor kaynağıdır. Aynı zamanda bir potasyum kaynağıdır ve bir orta boy muz, bu mineralde kişinin günlük ihtiyacının yaklaşık %6'sını sağlar.
Muz, B6 vitamini (p-aminobenzoik asit formunda), C vitamini ve folik asit dahil olmak üzere birçok başka vitamin ve mineral içerir.
Muz genellikle çiğ olarak yenir, ancak escort numaraları buğulanmış veya fırınlanmış muz ekmeğinde olduğu gibi pişirilebilir. Muz, muzlu ekmek pudingi haline getirilebilir ve dondurma gibi tatlılarda kullanılmıştır.
Orta Amerika'da pişmiş muzlar bazen tatlı olarak çikolata ve fındıkla doldurulur; Florida, Cocoa Beach'te "Miami Mornings" olarak satılmaktadır (South Beach brunch restoranı ile karıştırılmamalıdır). Filipinler ve Endonezya'da muzlar tuzlu yemeklerde yenir. Muz şarabı yapmak için muz kullanılabilir.
Olgunlaşmamış (yeşil) muzlar ve plantainler biraz yeşil biber gibi tadarken, olgun meyve hem tatlı hem de nişastalı bir tada sahiptir. Olgun meyvenin kabuğu, çeşitliliğe bağlı olarak sarı, kahverengi, mor veya kırmızı olabilir.
Kesilmemiş muzlar, olgunlaşma sırasında başka yiyecek yoksa meyve sineklerini çeken güçlü bir aroma yayarlar; muzlar, komşu meyve ve sebzelere önemli mesafeler kat edebilen kendi olgunlaşma hormonu olan etileni (ticari olarak meyveleri yapay olarak olgunlaştırmak için de kullanılır) yayar.